ReiDojo forum o nihonto

Filmiki pokazujące jak gość robi tsuby - coś nieprawdopodobnego:

http://www.youtube.com/watch?v=wGMj7o6AwnM
http://www.youtube.com/watch?v=pM0VnL30rDc

no coś tam gościu potrafi
a tak na prawdę to włos na głowie się jeży.
naprawdę master w swoim fachu .chce jednak zwrócić uwagę na jedną żecz choć to nie usparawiedliwienie to jednak gostek posiada pracownie przy której pracownia choćby grafa może się schować (bez obrazy grafi -twoja pracownia to marzenie niejednego z nas forumowiczów) a mikroskop którego używa to nawet nasze kliniki mikrochirurgi nie zobaczą jeszcze przez parę lat (przy naszej służbie zdrowia) .No cóż ładne to he he , a przez ten filmik można popaść w depresję.

Co do naszej sluzby zdrowia to tego typu mikroskopy sa w uzyciu - nie ma co popadac w czarna rozpacz. A warsztat faceta robi wrazenie.

Ja jestem ciekawy gdzie on tego wszystkiego się nauczył

nauczyć to się raczej tego nie da tzn ,nie ma tam nic nowego ze sposobu produkci czego by tu już na forum nie było .po prostu zwykłe zakówanie metalu w metal tak jak to pokazywał Graf na sfojej stronie przy wykonywaniu kompletu z ptakami plus rzeżbienie w metalu ale to już wyczucie niż coś wyuczonego .To co zadziwia tak myśle w tym filmie to skala szczegułu i dokładność .

Zrobienie takiej tsuby to tydzień pracy .Nie ma tu żadnej filozofii problem w tym żeby znaleźć chętnego ,który za to zapłaci.

piękne...

Prawdę mówiąc nie widzę różnicy między moją pracownią a jego, praktycznie te same narzędzia. Natomiast mikroskop jest tam nie na miejscu dawniej nie mieli mikroskopów i jakoś jak widać powstała pierwsza tsuba z kompletu. Natomiast widzę różnicę w zasadniczej kwestii finanse, jak by mi ktoś zapłacił za 4 miesiące pracy tyle ile chcę (a gość mówił że robił tsubę 4 miechy) To czemu nie mogę się bawić. A umiejętności rzeźbiarskie cóż tego uczy się człowiek całe życie, gość jest starszy ode mnie dobre 15 lat więc i więcej ma doświadczenia. Uczył się tego w Japonii, zresztą znam go i często dyskutujemy. Ma renomę, uznanie i dobre kontakty i przede wszystkim klientów, którzy rozumieją, że to nie lada sztuka i ciężka praca i są gotowi wyłożyć odpowiednie pieniądze za dzieło sztuki.

Tak ten rynek działa, jak zapłata jest uczciwa to i praca nabiera innego wymiaru.

Swoją drogą zrobiłem nieco inną tsubę ale też z tygryskiem, jak skończę patynować to pokażę niedługo.

Ja uważam że to praca na najwyższym poziomie z bardzo głębokim zrozumieniem tematu a to jest najważniejsze a i film fajnie nakręcony.

tez mi sie wydaje ze 4 miesiace to troche zbyt długo jakna taka tsube. sama tsuba mi sie nie podoba - nie mój gust ale o gustach sie nie dyskutuje. praca widac ze doskonała, widac ze gosciu sie zna na rzeczy. no i godne podziwu same zaplecze techniczne, -mysle ze przydało by sie kazdemu z nas:):):)
Bartku - czyon robi tez tsuby z zelaza? czy tylko z metali miekkich?

Ze stali też.
Jeśli zaś chodzi o zaplecze techniczne do prac stricte japońskich wiele nie potrzeba właściwie. Ja na ten przykład wykosztowuje się jak głupi ale tylko dlatego, że robię też i inne rzeczy a te wymagają kupy specjalistycznego sprzętu. Japońska praca w zasadzie nie wymaga żadnych Elektro narzędzi, ani kosztownych przyrządów.
Masz Arku rację 4 miesiące to jest długo ale, jeśli ktoś ci płaci za cały czas, to czemu by nie robić tego długo spokojnie i precyzyjnie taki sposób pracy na pewno skutkuje lepszymi efektami. Ja często mam już dość jakiejś tsuby po tygodniu pracy nad nią po 8-10h.
Swoją drogą tego typu tsuby poniżej tych 5-8tys $ nie schodzą.
Osobiście jestem bardzo zazdrosny, że nie znam żadnych kolekcjonerów co by chcieli mi zlecić tego typu pracę i godziwie zapłacić a ja bym sobie w zaciszu dłubał po mału. Ale co zrobić co kraj to obyczaj a u nas sztuka jaka kol wiek nie cieszy się zbyt dużym zainteresowaniem i nie jest ceniona. A moje umiejętności są jeszcze nikłe.

Może i tydzień pracy, może 4 miesiące - tak na prawdę nie ma to znaczenia. Jednak trzeba przyznać, że gość ma kunszt w łapach. I tsubki (i nietylko tsubki) robi przepiękne. Nie chodzi mi tu o motywy tylko o jakośc i klasę wykonania.

Co do pracowni to uważam, że pracownia Grafa wcale nie jest grsza. Poza brakiem mikroskopu mozna powiedzieć, że ma dokłanie takie samo wyposażenie.

Aby mieć klientów którzy zapłacą za tego typu pracę to najpierw trzeba zrobić coś na takim poziomie , by mozna było to pokazać - inaczej się nie da.

Są dwie drogi, albo się robi co popadnie, albo się robi na najwyższym poziomie. Ja ostanio stwierdziłem, że trzeba się dokładnie określić i wybrałem tą drugą opcję.
Od pewnego czasu mało się udzielam na forum własnie z tego powodu. Pracuję nad kilkoma projektami, które mam nadzieję na wiosnę ujrzą światło dzienne i jako całość będą na najwyższym poziomie - to jest moim celem. Myślę, że wtedy klienci znajdą się sami, jak nie w Polsce to za granicą.

Ten gość i inni jego pokroju (zajmujacy się mieczami japońskimi) są dla mnie wzorem do którego dążę.
Wcale nie trzeba być japończykiem, trzeba tylko dążyc wytrwale do celu.

Popieram, i mam takie samo podejście jak Shiro. Acz klientów brak

Shirotatsu po przeczytaniu końcówki aż się popłakałem he he takie to głębokie było a tak na poważnie to też się pod tym podpisuje. A z tą pracownią to tak dla podkreślenia że typek ma niczego sobje zaplecze produkcyjno artystyczne a u grafa przecież nie byłem więc na dobrą sprawę nie wiem jaką ma pracownie tyle tylko co po zdjęciach .Nie mniej jednak nie pracownia się liczy ani nawet wykozaczony mikroskop tylko to coś w łapach.

Grafie ja znalazłem radę na zniecierpliwienie, kiedyś jak coś wymyśliłem to pracowałem tak długo aż praca nie była skończona , w rezultacie nawet jak wszystko wyszło tak jak chciałem to byłem projektem tak zmęczony ,że nie miałem siły się cieszyć .Teraz kiedy czuję zmęczenie albo nie jestem pewien czy idę dobrą drogą odkładam i zabieram się za inny projekt a tamten dojrzewa.Ostatnio nawet zrobiłem specjalną półkę dla dojrzewających prac.Lubię je sobie co jakiś czas oglądać i sprawdzać czy już dojrzały do dalszej pracy.Nawet prace już skończone dojrzewają do zrobienia zdjęć.

Yakiba pomysł bardzo dobry, problem leży gdzie indziej. Ja nie potrafię odkładać nie skończonych projektów, co więcej gorzej się czuje jak odłożę coś na potem niż jak siedzę i mnie to już męczy. Ale tak czy siak główny problem irytacji wynika z braku godziwej zapłaty za czas i pracę Wiesz, frustrujący jest fakt, że pracując w pierwszej lepszej firmie na stanowisku, gdzie nie robi się nic specjalnego a większość czasu poświęca się kombinowaniu jak tu nic nie robić zarabia się dużo więcej niż wykonując pracochłonne wyroby, wymagające wielkich umiejętności, wiedzy, lat ćwiczeń i nauki, materiałów i maszyn.

Swoją drogą pragnę zauważyć że co innego jest zrobić taką tsubę od nowa a co innego dorobić parę. Robiąc nie martwimy się materiałem bierzemy to z czego zazwyczaj robimy i jazda a dorabiając parę trzeba spędzić sporo czasu na przygotowaniu właściwych stopów dopasowaniu ich, dorobieniu narzędzi itp to znacznie wydłuża czas. Ponad to zachowało się tylko częściowe zdjęcie oryginalnej tsuby więc sporo czasu trzeba poświęcić naprawdę dobremu i przemyślanemu projektowi, by to wszystko pasowało. Ponad to to nie była pierwsza lepsza tsuba, to była tsuba bardzo znanego artysty i niesamowitej jakości. Powiem tylko tak, w 96 albo 98 roku wystawiona była na aukcję tsuba Kanno Natsuo, cena wywoławcza to było 80tyś euro, za ile poszła nie wiem. A Hagia Katsuhira to równie ceniony artysta.

yakiba pisze:...Ostatnio nawet zrobiłem specjalną półkę dla dojrzewających prac.Lubię je sobie co jakiś czas oglądać i sprawdzać czy już dojrzały do dalszej pracy....

Pomysł czasem dość ryzykowny.
Ja zacząłem kiedyś robić pistolet skałkowy, a nawet (w planach) miał to być komplet 2 pistolety + osprzęt + kaseta. Komplet miał być dla mnie i tylko dla mnie, robiony w ramach relaksu. No i trafił na taką półkę dobrze ponad 20 lat temu
Gdybym go od razu skończył, wyglądał by teraz jak autentyk. Naturalna 25 - letnia patyna jest nie do podrobienia.

Pokłony
Wojtek Sławiński ADALBERTUS

PS. dotyczące wzmiankowanej przez poprzedników tsuby:
Nie sztuka zrobić coś pięknego. Sztuką jest to coś pięknie sprzedać.
Wymyśliłem to w początkach mojej kariery zawodowej i ciągle uważam, że to była jedna z mądrzejszych myśli, która przyszła mi do głowy.

Zgadza się Albertusie, ja mam taką własną filozofię. Grunt to dużo zarabiać i trzepać kasiorę a za nią to ja mogę bez stresu, terminów, wskazówek i porad robić sztukę wysoką na najwyższym poziomie, dla siebie, według własnych upodobań.

Wojtku, robię to wyłącznie z wyrobami dla siebie. i to pozwala mi się nimi dłużej cieszyć.Każdy taki wyrób rozwiązuje jakiś problem , cos nowego czego wcześniej nie robiłem, zwykle po rozwiązaniu problemu przedmiot przestawał mnie interesować a teraz mam go dużej.. coraz dłużej- masz rację to ryzykowne.
Grafie też zwykle byłem niecierpliwy ale teraz znów broń japońska stała się moim hobby, bo zarobkowo robię inne rzeczy a przy nihonto mogę się bawić.
Pisząc że z tą tsubą nie ma filozofii miałem właśnie na myśli,że łatwiej zrobić niż dobrze sprzedać.Oczywiście kunszt twórcy jest tu poza wszelką dyskusją.

Yakiba ja też nie zarabiam na nihonto już od dawna o ile kiedykolwiek zarabiałem, to też moje hobby. Co nie zmienia faktu że w głowie mam jakiś ideał a wychodzi jak wychodzi i to męczy i irytuje a przerwać pracy nie potrafię bo potem nie śpię dobrze No ale to tylko i wyłącznie kwestia charakteru myślę że Twój sposób jest dobry tylko nie dla mnie.

Grafie doskonale Ciebie rozumiem też jak mam jakiś pomysł to chcę go natychmiast wykonać bo nie daje mi spokoju tylko jak napisałeś wtedy to nie wychodzi.Dlatego od pewnego czasu robię inaczej.Wykonuję bieżącą pracę a w międzyczasie kompletuję wszystko do innego projektu.Czyli rysunki, czasem sporo, zdjęcia, materiały itp. a jak jestem gotowy zabieram się do pracy a kiedy się okazuje ,że zgubiłem ślad przerywam pracę.
Nie wiem czy to dobre czy nie - taka faza -zobaczymy.

A wracają do filmiku to uważam, że dobry warsztat jest potrzebny ale trzeba też mieć uzdolnienia plastyczne.

No raczej bez uzdolnień a bardziej po prostu wprawy nie ma się co za to zabierać. Ale to chyba w każdym zawodzie tak jest. Jak się nie zna anatomii to nie zabiera się za operacje, jak się nie umie jeździć to nie jest się kierowcą jak się nie zna na statku to się nie jest kapitanem
Niestety nie da się robić tsub bez umiejętności rysowania, bo trzeba sobie najpierw dany wzór kilku krotnie dobrze opracować na kartce a dopiero potem przenosi się go na metal, przetestowanie kilku wariantów na kartce to 30min w metalu to 30 tyg.

A ja mam pytanie do was, gdzie mogę kupić taki brzeszczot, piłkę jakiej ten pan używa? Widziałem coś takiego już na kilku filmach i naprawdę jest to pomocna rzecz do wycinania nietypowych ażurowych kształtów. Jak się nazywa taka piłka?

Piłka włosowa.